Η κατάρρευση της Γαλλίας

Ο πάντοτε εύστοχος Dr. Paul Craig Roberts σχολιάζει με τον χαρακτηριστικό του τρόπο την εκλογή του Emmanuel Jean-Michel Frédéric Macron στην θέση του προέδρου της Γαλλίας. Ο Dr. Roberts αναλύει το σκεπτικό της Δύσης και τον Αμερικανικό ιμπεριαλισμό, που απειλεί την παγκόσμια ειρήνη πιο σοβαρά από ποτέ, από την περίοδο της λήξης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Σας παραθέτω αυτούσιο το άρθρο του Dr. Roberts, στην μετάφρασή μου από το Αγγλικό κείμενο.

Το επιπόλαιο, θύμα της πλύσης εγκεφάλου, Γαλλικό εκλογικό σώμα ψήφισε για να καταργήσει το Γαλλικό έθνος. Σε πέντε χρόνια η Γαλλία θα υπάρχει μόνο ως μια γεωγραφική θέση, μια επαρχία στην "Ευρώπη", εν ολίγοις, μια επαρχία στον παγκόσμιο καπιταλισμό.

Οι Γάλλοι είχαν μια τελευταία ευκαιρία να σώσουν το έθνος τους, αλλά δεν μπόρεσαν να το κάνουν επειδή πείστηκαν πως το να είσαι Γάλλος σημαίνει να είσαι φασίστας και ρατσιστής. Ως εκ τούτου, το Γαλλικό εκλογικό σώμα οδήγησε σε ήττα την Marine Le Pen, την επικεφαλής του μοναδικού πολιτικού κόμματος που αντιπροσωπεύει την Γαλλία.

Μετά από πέντε χρόνια υπό τον Macron, δεν θα απομείνει τίποτα από την Γαλλία. Ο Macron, η επιλογή της Washington και των διεθνών τραπεζιτών, αντιπροσωπεύει, σύμφωνα με τα λόγια της Diana Johnstone, «την υπερατλαντική elite, που είναι απολύτως αφοσιωμένη στην "παγκοσμιοποίηση", χρησιμοποιεί ό,τι έχει απομείνει από την εξουσία των εθνικών κυβερνήσεων προκειμένου να τις αποδυναμώσει ακόμα περισσότερο, παίρνοντας μακρυά από αυτές την λήψη των αποφάσεων και μεταβιβάζοντάς την στις "αγορές" -δηλαδή στα διεθνή κεφάλαια, που διαχειρίζονται οι μεγάλες τράπεζες και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, ιδίως εκείνα που βρίσκονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως η Goldman-Sachs». Διαβάστε την αξιολόγηση της Johnstone εδώ.

Ο Macron αυτοπροσδιορίζεται ως "ποικιλόμορφος", δηλώνοντας ότι «δεν υπάρχει αυτό που ονομάζουν Γαλλικό πολιτισμό». Ο υπουργός των Στρατιωτικών και της Άμυνας του Macron δηλώνει ότι «δεν αισθάνεται Γάλλος».
Ο Macron ακολουθεί την Ρωσοφοβική γραμμή των Αμερικανών νεοσυντηρητικών και ανέβηκε στην παρθενική προεδρική εμφάνισή του πάνω σε στρατιωτικό όχημα.

Δεν είναι σαφές γιατί ο Пу́тин πήγε στη Γαλλία για να συναντηθεί σήμερα [σημείωση ΜΒΒ: Εννοεί την συνάντηση που έγινε την ημέρα που δημοσίευσε το άρθρο, στις 29 Μαΐου 2017] με τον Macron, που είναι εντελώς υποχείριο της Washington. Ίσως η Ρωσική κυβέρνηση πιστεύει ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία είναι πραγματικές και ελπίζουν πως στο τέλος θα πείσουν μια Δυτική κυβέρνηση να συνταχθεί με την Ρωσία στον "πόλεμο κατά των τρομοκρατών". Ή, ίσως, ο Пу́тин ήθελε να δει αν ο Macron έχει επίγνωση των συνεπειών της σύγκρουσης με την Ρωσία, εκεί που η Washington σπρώχνει την Ευρώπη.

Ίσως η πρόσκληση του Macron στον Пу́тин να ήταν πρόταση της Washington, που στοχεύει να κρατήσει τον Пу́тин αισιόδοξο για την Δυτική συνεργασία, ενώ η Washington ολοκληρώνει το σχέδιο επίθεσης της.

Μόνο δύο χώρες παρεμποδίζουν την παγκόσμια ηγεμονία της Washington: Η Ρωσία και η Κίνα. Από τα δύο εμπόδια, η Ρωσία θεωρείται ως ο μεγαλύτερος περιορισμός στην Αμερικανική μονομερή προσέγγιση. Η Ευρώπη εξαρτάται από την Ρωσική ενέργεια και τα συστήματα των πυρηνικών όπλων της Ρωσίας είναι ιδιαίτερα προηγμένα.

Το γεγονός ότι η εθνική κυριαρχία της Ρωσίας εξαρτάται τόσο από την ηγεσία του Пу́тин κάνει τη Ρωσία πιο ευάλωτη στις ίντριγκες της Washington. Ο Пу́тин μπορεί να εξουδετερωθεί με δολοφονία. Αλλά η ηγεσία της Κίνας δεν μπορεί, επειδή είναι συλλογική. Υπάρχει δημοκρατία στο κυβερνών κόμμα της Κίνας. Η Washington επικεντρώνεται στο να δυσφημίσει το κυβερνών κόμμα της Κίνας, χρησιμοποιώντας για το σκοπό αυτό οργανισμούς, που χρηματοδοτούνται από τις ΗΠΑ εντός της χώρας.

Η Washington οδηγεί τον κόσμο σε μια μεγάλη σύγκρουση. Η Ρωσική και η Κινεζική κυβέρνηση πρέπει να γνωρίζουν από τώρα πως βρίσκονται στο στόχαστρο. Καθώς οι ελπίδες τους στην διπλωματία εξακολουθούν να απορρίπτονται από την Washington και την Ευρώπη, θα καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι η μόνη επιλογή τους είναι η παράδοση ή ο πόλεμος.